maandag 10 juni 2013

Broodmandje, geen succes:(


De dag kondigde zich een beetje grijzig aan, dus ik dacht: 'Dan knutsel ik toch even snel dat broodmandje in elkaar voor de ZoGeknipt SewAlong?'...

O jeetje, het werd geen succes. Mijn goede portie 'beginnersgeluk' is gewoonweg op.

Om te beginnen had ik geen knutselrubber in huis. De hobbywinkel hier had het niet en om nu weer die metro in te duiken helemaal naar Montmartre, dat werd me toch een beetje al te gek. Maar, spitsvondig als ik denk te zijn, dacht ik dat het met een oude lap, goed verstevigd met dubbelzijdig klevend vlieseline ook moest lukken.

:)

En op zich werkte dat wel!

Het keergat had ik zoals beschreven goed breed open gelaten en mijn zelf in elkaar geflanste 'rubber' ging er zonder al teveel gewriemel en getrek goed in. Het mandje is niet erg stevig, maar voor broodjes kan het zeker dienst doen:)

Van mijn leven had ik nog niet zo een groot keergat moeten dichtmaken, en jawel, dat is en blijft één van mijn mindere kantjes: keergaten dichtmaken. Vooral als ze zo lang zijn is de term 'onzichtbaar' bij mij ver te zoeken.

Dan eerst nog even alles op 0,5 cm doorstikken: ook problematisch dus, want ik stik niet recht. Ik probeer dat dan te corrigeren door met kordate hand rukjes te geven aan de stof. Resultaat: een nog schevere stiknaad.

Enfin, dat mandje begon danig op mijn zenuwen te werken.

Nu moesten nog die drukknopen erin. Welke knopen moeten dat nu precies zijn? Hmmm, een zoektocht in de overvolle naaidoos leverde me een verpakking met 'Boutons pressions à griffes' op. Die zien er zo uit:


Op de verpakking enkele woorden uitleg. En voor mij dus absoluut onduidelijk.



Er zit een soort van klemmetje bij waarmee je blijkbaar de knoopjes in één tel doorheen de stof slaat. Dat moet met een hamer. Zover begrijp ik het. En dat van dat 'mannetje/meisje' denk ik ook door te hebben.

Een hamer, dat heb ik hier niet in de woonkamer liggen. Die ligt in de klussenbak van manlief, in de kelder.
En nu niet lachen, maar naar de kelder ga ik nooit, want in de vele onderaardse gangen hier loop ik keer op keer verloren. Hier zijn wel 100 kelderdeurtjes in een wirwar van gangen en duistere Parijse gekrochten....Onze eigen keldertje wordt ALLEEN maar door manlief bezocht, dus ik moet wachten tot hij vanavond thuis is om die knoopjes in mijn mandje te slaan.

In diezelfde naaidoos vond ik ook nog deze tang:



Maar ik weet begot niet of ik hiermee ook zo drukknoopjes kan inslaan???

Pfffftttt, u merkt het al, dat broodmandje is niet mijn ding. Veels te veel techniek komt hieraan te pas...

Voor de foto dan maar even een kopspeldje gestoken, om toch een toch ietwat presentabel mandje te kunnen tonen.








Ik vrees dat dit project hier ten huize niet vaak meer zal gemaakt worden. Ik heb het meer voor de simpele dingen. Daar heb ik min of meer controle over:) 

Volgens mij zijn de dingetjes voor de maand juli meer mijn ding;) 

En nu een kopje stressverminderende thee:)

Liefs,


12 opmerkingen:

  1. Oh Kathleen, je wilt dit vast niet horen, maar ik heb me hier suf zitten lachen om je verhaal. Ik zie het ook allemaal zo voor me, haha. Denk je het een gehad te hebben, sta je weer voor een volgend dilemma. Maar hier gaat het ongeveer gelijk hoor: patroon is geknipt, stof is uitgezocht. Speciaal naar de winkel geweest voor drukknoopjes en daar gevraagd hoe ik ze moest gebruiken, hahah. Maar....geen hobbyrubber dat groot genoeg is in huis, alleen op A4. Al met al dus nog niets opgeschoten en dus diep respect voor het feit dat jij hier al wel je leuke mandje kunt tonen :-)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. en oja...keergat onzichtbaar dichtmaken is OOK niet mijn favoriete en meest handige bezigheid. Zie enkel posten hieronder, waar ik dat ook schreef over de kussentjes ;-)

      Verwijderen
    2. Woehaaaaa, zielsverwanten, daar hou ik van! Echt waar, na dat mandje van gisteren dacht ik even mijn hobbyprojecten compleet links te laten liggen... Maar vandaag knutselde ik toch maar weer enkele opbergmandjes in elkaar (katinparijs.blogspot.fr) , lol....

      Goed dat we onze frustraties zo af en toe hier bij elkaar kwijt kunnen:)

      Verwijderen
  2. Haha, mooi verhaal, ik kan er ook wel om lachen. Toch een aardig mandje zo op de foto. Ik begin er niet aan, ik heb een heel mooi broodmandje van hout met houtsnijwerk van mijn vader (hij was meubelmaker) en daar doen we het mee ... en anders zo uit de zak van de bakker ;)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Groot gelijk Fan:) Dat mandje van jouw papa is vast veeeeeeel mooier dan wat ik hier in elkaar geflanst heb. (Niemand vertellen, maar nu ie helemaal af is, staat hij ook nog eens schots en scheef, pfffft)
      Maar goed, ik doe rustig verder met andere projecten, je moet ook niet alles willen kunnen hé.... hihi....

      Verwijderen
  3. Haha ook ik heb moeten lachen en vind het zo herkenbaar, steeds kom je weer een "obstakel" tegen. Ik vind je mand mooi gelukt hoor! Ik ga binnenkort ook deze uitdaging aan...

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Whooott! Veel succes Daniëlle!!! Mocht je een obstakel tegenkomen, geef een gil op het forum! Hier staan steeds mensen met raad en daad klaar:)

      Verwijderen
  4. Ik herken er toch echt een broodmandje hoor, je bent toch echt heel ver gekomen en weet zeker dat een volgende keer zo'n randje stikken al veel beter gaat! Ik heb zelf ook een hekel aan naadjes onzichtbaar dichtmaken...maar soms ontkom je er niet aan.

    Kom je er uit met het filmpje dat op je blog geplaatst is over de tang. Ik weet niet of je de juiste formaat hulpstukken hebt. Anders inderdaad met de hamer eerst A+B vast zetten en daarna C+D.

    Ben heel benieuwd, anders van te voren nog een kopje stressverminderende thee, komt vast goed!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Lol.... de thee heeft deugd gedaan, én het filmpje was toppie! ....
      Hmm, mijn mandje is na de afwerking duidelijk geen succes gebleken. Nu staat ie ook nog scheef vind ik. Duidelijk niet mijn ding, die mandjes. Ik ga me toeleggen op andere dingetjes vanaf nu. En avant marche!!!! :)

      Verwijderen
  5. Hey Kathleen,

    Ik zou de moed niet opgeven. Een tweede mandje zal zoveel beter lukken! Dan ligt de hamer al van 's morgens klaar omdat manlief frustraties van jouw kant wou vermijden en heb je de perfecte knutselrubber uit Montmartre al klaarliggen.
    Ik heb een oude placemat als versteviging gebruikt (omdat de knutselrubber die ik in huis had ook maar A4'tjes waren en dus te klein) en dat werkte echt heel vlot. Ook het erin schuiven, ging zonder risico op scheuren. En het mandje is heel stevig, maar toch perfect vouwbaar. (http://karootje.blogspot.be/2013/05/moederkesdag-2013.html)

    Karolien

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Goh.... ik ben echt de enige bij wie dat mandje totaal niet lukt, lol.... Ondanks alle goede tips en bemoedigende woorden ga ik het maken van mandjes even uitstellen tot het zelfvertrouwen weer een beetje is opgekrikt:) En hiervoor is niks beter dan iets te proberen maken wat wél lukt... Ik ga er weer tegenaan met iets anders, vooruit met de geit:)

      Verwijderen
    2. Ik heb laatst een shirt weggegooid, dat mislukte echt totaal. Uithuilen en opnieuw beginnen, maar dan met een ander patroon haha

      Verwijderen

Leuk dat je een berichtje achterlaat!