Veilig naar school met de flexifluo!

Hoewel "Project 9 - de flexifluo" een van de twee projectjes van deze maand was, heb ik enorm veel boodschappentasjes zien passeren, maar nog geen enkele flexifluo ;-) De enige die ik tot nu toe al gezien heb, is deze testversie.

Blijkbaar voelt niemand zich erg aangesproken door dit projectje...
Ik had twee redenen om voor mijn oudste zoon toch deze flexifluo te maken. Eerst en vooral vind ik veiligheid en zichtbaarheid in het verkeer enorm belangrijk. Kelly liet met haar verhaal vorige week al zien hoe snel een ongeval gebeurd is...
Een tweede reden is simpelweg dat ik, voor mezelf, heel graag elk projectje in dit boek zou willen maken en mijn beste stimulans om dat te doen, is het volgen van de Sew Along agenda :-)

Dit is het geworden:

Dit is een recyclageproject ten top geworden!
- De gele stof werd uit een oud fluohesje geknipt (waar eerder al een klein fluohesje voor de zoon uit geknipt werd)
- De fluorescerende letters en pijl komen uit datzelfde hesje
- De fleece gebruikt om te verzwaren komt van een dekentje uit de Kringloopwinkel
- De linzen gebruikt om te verzwaren werden al vele malen gebruikt om mijn taartbodems blind te bakken ;-)
- De lintjes werden gerecycleerd uit een cadeaulintje van Bodysol en een lintje dat gebruikt werd om de klinken van de auto's in de suite van mijn broers huwelijk te versieren
Alleen de paspel was nieuw en had ik gewoon nog in mijn voorraad liggen.

Al bij al zo'n 2,5u werk, waarbij de meeste tijd nog kroop in het vastmaken van de letters, de pijl, en de paspel.

Je ziet de gaatjes nog van waar de fluorescerende strook in het originele hesje was vastgemaakt.

Om de paspel rondom rond netjes te laten doorlopen, gebruikte ik eens een andere methode, beschreven in de tip op p180 van het boek, in plaats van die beschreven vooraan in het boek. Veel gemakkelijker, vond ik, en netjes afgewerkt bovendien!

Het fleecen zakje werd met behulp van een trechtertje opgevuld met linzen.

... en daarna, om te voorkomen dat die linzen in mijn naaimachine terecht komen, toch maar eerst even dichtgespeld vooraleer ik het dichtstikte.

Als je bij de tweede foto hierboven dacht dat ik nogal veel speldjes gestoken had: wel, je kunt er niet genoeg steken, want die fluogele stof, dat rekt nogal fel (scheef) en op de duur begon ik tijdens het stikken stof over te hebben in een van beide armen, waardoor het ding nogal scheef trok...

Gelukkig komt dat wel min of meer goed bij het doorstikken van de rand, maar je blijft het wel een beetje zien.

Willem was in elk geval blij met zijn gepersonaliseerde flexifluo!

Wil je er meer over weten? Kom dan gerust eens langs op mijn blog voor mijn verhaal van de flexifluo.