Het heen-en-weer boekje dat onze onthaalmoeder hanteert is niets meer dan een schriftje waar dagelijks een blaadje in geplakt wordt... De enige persoonlijke touch, vooraleer ik me uitleefde, was een foto van mijn dochters die vooraan erop geplakt was.
Ik maakte dus eerst een opening (cf. techniek bij hoesje voor zakdoekendoos) zodat de foto zichtbaar zou blijven. In een moment van verstrooidheid knipte ik de stof voor de buitenzijde 2 cm tekort... En besloot er dus maar een strookje van de voeringstof onder te hangen (improvisatie hé!)
Een knoop had ik evenmin in huis dit weekend en dus fabriceerde ik er maar eentje met de voeringstof rond. Leuk qua visueel effect maar niet handig want de knoop schuift steeds naar onder en is te dik. Dat eerste kan ik nog oplossen door hem op de elastiek te naaien.
Mooi!
BeantwoordenVerwijderenWat een leuk idee!! Ga ik ook proberen.
BeantwoordenVerwijderenWat mooi dat je het gat van de tissuedoos hebt verwerkt in de boekenkaft!
BeantwoordenVerwijderenLeuk idee!
BeantwoordenVerwijderenOh, da's een goed idee!! Ik ben nog altijd op zoek naar een boek dat ik zou kunnen kaften vooraleer ik aan dit project begin, maar ik zit met 2 van die heen-en weerschriftjes thuis, ook gewone, met een foto vooraan. Dit is een schitterend idee!
BeantwoordenVerwijderenMaar dan moet ik eerst het zakdoekendooshoesje maken om de techniek met het raampje te oefenen ;-)
Leuk bedacht zo met die foto! MOOI!
BeantwoordenVerwijderenInderdaad, een prachtig en heel persoonlijk boekje krijg je hierdoor:)
BeantwoordenVerwijderenwat een mooie combinatie van projecten en de foutjes leiden tot een leuk resultaat! als je niet beter zou weten :-)
BeantwoordenVerwijderen